Перахварэлыя на омікрон беларусы распавялі, як у іх працякала хвароба

Тры гісторыі.

Што ні дзень, то рэкорд захворвання на Covid-19 у Беларусі. На сцвярджэнні медыкаў, цыркулюе вірус омікрон, пры якім захворванне працякае ў лёгкай форме. Intex-press паразмаўляў з жыхарамі Баранавічаў, якія ўжо перахварэлі ці яшчэ хварэюць, і даведаўся, якімі сімптомамі суправаджалася хвароба і як доўга яна працякала.

Дар'я, 35 гадоў: «Дрэнна было толькі першыя тры дні»

- На ковід я хварэю ўжо не ў першы раз. Хаця і прышчапілася летам 2021 года вакцынай «Спадарожнік V». Але ў лістападзе перахварэлі ўсёй сям'ёй.

І вось даслоўна некалькі тыдняў таму я зноў адчула сябе дрэнна, паднялася тэмпература. Не стала цягнуць, пайшла і купіла тэст у аптэцы на антыген - ён выявіўся станоўчым.

Выклікала лекара. Прыехала ковідная брыгада, агледзелі, выпісалі таблеткі і прызначылі ПЛР-тэст. Па сімптомах лекары адразу сказалі, што омікрон, бо ён цяпер выцясняе ўсе іншыя штамы. Уся сям'я таксама з кашлем, насмаркам. Дзецям таксама выклікалі лекара - тая сказала, што ў іх, хутчэй за ўсё, каранавірус, але ў лёгкай форме.

Дрэнна мне было толькі першыя тры дні - трымалася высокая тэмпература, моцна трэсла. А потым усё нармалізавалася.

31 студзеня мне зрабілі тэст, 2 лютага затэлефанавалі, сказалі, што станоўчы. Але я ўжо адчувала сябе добра.

На гэты раз хвароба прайшла лягчэй, мінулым разам было намнога цяжэй. Два тыдні страшны галаўны боль, ад якога нічога не дапамагала, ламаніна ў костках, ды такая, што я, дарослы чалавек, плакала ад болю. Узнімалася высокая тэмпература, ад якой былі ваніты, зніклі смак і нюх. Дзякуй Богу, што да лякарні не дайшло.

А ў гэты раз вельмі лёгка адкараскаліся. Найбліжэйшым часам хачу абавязкова рэвакцынавацца. Я веру ў вакцыну.

Аляксей, 24 гады: «З высокай тэмпературай не змог бы выдужаць у чарзе»

- Каранавірус зваліў мяне ўпершыню. Прычым імгненна. Удзень усё было нармальна, увечар прыйшоў з працы і мяне стала жудасна калаціць. Даслоўна за паўгадзіны мяне зваліла. Тэмпература высокая трымалася ўсю ноч, раніцай - ніжэй за 38 не апускалася. Увогуле, наважыў я, што лепей адляжацца дома ў Баранавічах (працую я ў Менску). Пакуль даехаў - тэмпература зноў папаўзла ўверх. Ужо за 39,5 перасягнула.

Ісці ў паліклініку з такой тэмпературай? Я б не змог з ёй у чарзе выдужаць: цела ламала, слабасць, дрыжыкі. Чэргі да лекараў і не ў пандэмію заўсёды вялікія, а цяпер - велічэзныя. Выклікаць лекара дадому таксама не стаў. Атрымалася дамовіцца з начальнікам, што адляжу пару дзён дома без лістка непрацаздольнасці. Тым больш, што праз даслоўна дзень-два адчуў сябе лепш.

Тэмпература, пратрымаўшыся два дні вышэй за 39, спала. Вельмі балела горла, пяршыла. А нос закладзены дагэтуль.

На гэты момант я знаходжуся з бацькамі. Тата акурат перад маім прыездам перахварэў на ковід, мама прышчэпленая, і пакуль сімптомаў захворвання ў яе не назіраецца.

Не скажу, што хвароба ў мяне працякала цяжка. Але такой высокай тэмпературы і дрыжыкаў у мяне за маё жыццё ніколі не было.

Валянціна, 56 гадоў: «Думала, што мяне не возьме - я ж прышчапілася»

- Мы з мужам хварэем на ковід ужо другім разам.

Муж 27 студзеня прыйшоў з працы. У яго паднялася тэмпература, і ён адправіўся да лекара. Адкрылі лісток непрацаздольнасці, узялі мазок, у выніку пацвердзіўся каранавірус. А праз два дні ўжо я адчула недамаганне. Зваліла імгненна: яшчэ напярэдадні ўсё было добра, а раніцай прачнулася з тэмпературай, вышэйшай за 38! Выклікалі «хуткую». Брыгада, якая прыехала, агледзела мяне і мужа: і тэмпературу вымералі, і сатурацыю, і паслухалі. Выпісалі лекі, пракансультавалі.

Калі шчыра, я думала, што ковід мяне не возьме - мы ж прышчапіліся. А да рэвакцынацыі нам месяц яшчэ.

У выніку ў мяне таксама пацвердзіўся ковід. Але на гэты раз перанеслі мы яго нашмат лягчэй, чым першы. Хоць і імкліва захварэлі, але хутка вылечыліся. А ў першы раз калі перахварэлі, дык яшчэ бязмала месяц я не адчувала пахаў.

Цяпер тэмпература пратрымалася тры дні, а потым турбавалі толькі горла і катар.

Для сябе я зрабіла выснову, што ніколі не ведаеш, дзе і калі падхопіш гэтую заразу. А каб больш-менш спыніць рост захворвання, трэба больш агітаваць людзей, каб прышчэпліваліся. Усё ж з прышчэпкай, на мой погляд, лягчэй. І нагадваць усім трэба, каб насілі маскі ў грамадскіх месцах. Асабліва моладзь.